Club Cantin // Siem Reap

Niemand zat echt te wachten op een soloplaat van Gilles Demolder. Na zijn werk met Oathbreaker en Wiegedood had hij zijn plaats in de Belgische underground al lang verdiend. Maar toen Oathbreaker uiteenviel — samen met de relatie die dat hoofdstuk had gevoed — bleef hij achter met enkel een laptop, een paar goedkope microfoons en songs die nergens anders pasten.

Dat werd Siem Reap: lo-fi, pijnlijk eerlijk en doordrenkt van droge humor. Met het tweede album Wishin’ I Was Fishin’ breidt Demolder het universum uit, samen met Wim Coppers en Jasper Hollevoet. De intieme bekentenissen blijven, maar het geluid is opener, warmer en rijker.

Confessionele songwriting en vervormde folk ontmoeten wrange humor, nachtelijke monologen en scherpe zelfspot — een bijtend eerlijk geluid dat doet denken aan Spain, Codeine en The Microphones.